Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Duo Reges: constructio interrete. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
An haec ab eo non dicuntur?
Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.
Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?

Bork: Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.
Bork: Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Bork: Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Bork: Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Qualem igitur hominem natura inchoavit? Dat enim intervalla et relaxat. Tuum credibile? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Est, ut dicis, inquam. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.
Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?
Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.
Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;

Suo genere perveniant ad extremum;

Minime vero, inquit ille, consentit. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Beatus sibi videtur esse moriens. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Quod idem Peripatetici non tenent, quibus dicendum est, quae et honesta actio sit et sine dolore, eam magis esse expetendam, quam si esset eadem actio cum dolore.

Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus
etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem
abeunt, qui venerant.

Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior
viderere, non esses tui similis;